Jovan Dučić: Da li je prezirao ili obožavao žene?

Jovan Dučić je jedan od najplodnijih srpskih pisaca. Njegov život je bio roman za sebe: od rođenja u Trebinju, diplomatske karijere koja ga vodi u Carigrad, Sofiju, Rim i Madrid, Kairo pa do smrti u Sjedinjenim Američkim Državama.

Međutim, kada se danas osvrnemo na život Jovana Dučića, svima je ostalo nejasno ono poglavlje njegovog života koje se tiče žene ili više njih.

Tragovi prve velike ljubavi pesnika Jovana Dučića zauvek počivaju na grobu Mage Nikolić Živanović, koja je dugo godina pre smrti pateći za Dučićem, dane provodila u kući tražeći utehu i sreću u pismima koja joj je slao.

Na njen zahtev večni počinak joj krase reči: “Maga Nikolić Živanović, 1874-1957, sama pesnik i pesnika Jove Dučića prvo nadahnuće”.

Dučić se nikada nije ženio, ali pratile su ga u stopu priče o brojnim vezama i vanbračnoj deci. Malo je poznato da je svom velikom kolegi i prijatelju, Aleksi Šantiću preoteo verenicu, iz hira ili kratkotrajne zaljubljenosti to niko nikada nije saznao. Dučić je nakon odlaska u diplomatiju prekinuo svaki kontakt sa tom devojkom, ostao je i bez nje i bez prijatelja.

Današnje pripadnice lepšeg pola sa obožavanjem čitaju njegovu poeziju, ali se ne mođe izbeći misao da je Dučić pokazao da je ženomrzac u pojedinim stihovima.

To se najbolje može videti kroz neke njegove citate:

"Pronaći dobru ženu, to je teško kao pronaći u svom vrtu izvor petroleuma".

"Ako hoćete da vas žena voli, treba joj dati prilike da vas sto puta slaže, i da uvek izgleda kao da to ne vidite".

"Žena se ne služi lažima da napadne, nego da se odbrani".

"Ništa ne upropasti ljubav koliko čovekova preterana dobrota. Da vas žena voli ženski, morate prema njoj postupati muški".

"Nema veće radosti čovekove od one koju može da podeli sa jednom ženom".

"Žena je oduvek, neosporno, i najveći podstrek ljudskog uma i ljudske energije. Ona je inspirator kao Bog i priroda."