Poznati novinar zbog zakasnele reakcije lekara izgubio život

Njegova smrt je duboko potresla sve one koji su ga poznavali i poštovali njegov rad, i duboko je uzburkala javnost kako u Hrvatskoj tako i u regionu. Njegova partnerka, takođe novinarka Anrea Topić, je iznela niz potresnih detalja o tome kako je Vladimir preminuo praktično bez lekarske pomoći iako su mnogo puta pozivali službu Hitne medicinske pomoći i dežurnog infektologa sa molbom da bude bude pregledan i hospitalizovan jer je bio u jako lošem opštem stanju, slab i malaksao i pri minimalnom pokretu. Naglašavali su i to da se radi o pacijentu koji je imunokompromitovan jer je bolovao od sistemske bolesti Sjogrenov sindrom, zbog čega i nije bio vakcinisan protiv kovida.

Na svaki poziv zdravstveni radnici su odgovarali da su to uobičajeni simptomi za koronu i da nema potrebe za hospitalizacijom. Na dan smrti došla je ekipa hitne pomoći, pokušana je raenimacija, ali je bilo prekasno. Vladimir Matijanić je preminuo 5. avgusta u popodnevnim časovima.

Nakon obdukcije objavljeni su prvi nalazi i preliminarni zaključci o uzroku smrti poznatog novinara. U njima se navodi da je pacijent imao težak oblik Covid-19 sa obostranom upalom pluća kao i upalu srčanog mišića. Daljim histološkim analizama saznaće se još mnogo više značajnih detalja.
- Glavni uzrok smrti je Covid-19;
- Neposredan uzrok smrti je edem pluća nastao kao posledica obostranog zapaljenja pluća i zapaljenja srčanog mišića (miokarditis);
- Drugo značajno stanje koje je doprinelo smrti, ali nije sa njom u neposrednoj vezi je Sjogrenov sindrom od koga je pacijent bolovao.

Edem pluća ili voda u plućima nastaje kada se tečnost nakuplja u vazdušnim mehurićima pluća-alveolama, čime se otežava disanje. Ovaj proces remeti razmenu gasova između najsitnijih disajnih puteva i krvnih sudova, odnosno, onemogućeno je primanje kiseonika u pluća i izbacivanje ugljendioksida iz pluća, a kao posledica toga dolazi do respiracijske insuficijencije. Edem pluća je urgentno, po život ugrožavajuće stanje koje je neophodno lečiti u bolničkim uslovima i to jedinici intenzivne nege gde je neophodna primena kiseonika i intenzivno lečenje svih uzroka koji su doveli do ovakvog stanja.

Jedno je sigurno: da je pacijent blagovremeno hospitalizovan i adekvatno lečen imao bi šanse da preživi tim pre što je imao samo 50 godina. Sve ostalo bi trebalo da utvrde nadležni sudski organi. Očekujemo da svi koji su mogli i bili pozvani da ukažu medicinsku pomoć, a to nisu uradili budu kažnjeni za nesavesno lečenje pred građanskim ali i pred Sudom časti Lekarske komore. I da se to nikada nikome i nigde više ne dogodi. U ovom slučaju je napravljeno niz grešaka i propusta. Prva i inicijalna je bila ta da su mu lekari savetovali da se ne vakciniše jer je bolovao od sistemske autoimunske bolesti koja se zove Sjogrenov sindrom.

Imunokompromitovani pacijenti sa sistemskim bolestima su u prvom redu prioriteta za vakcinaciju, kako za prve dve, tako i za buster doze jer su posebno ugroženi. Bez obzira na to, pacijent je mogao je da se razboli i dobije težak oblik bolesti upravo zbog toga što je njegov imuni sistem bio kompromitovan. Tako da su postojale apsolutne indikacije za prijem u bolnicu i intenzivno lečenje.
- Novinar Vlado Matijanić bio je pogrešan čovjek na pogrešnom mjestu u pogrešno vrijeme. Pošten čovjek u 2022. godini. Nije imao koga zvati osim Hitne. Ta rečenica ocrtava mitološkog čovjeka, ljude poput njega, ljude gubitnike koji nemaju koga zvati osim hitne. U svijetu Vlade Matijanića bolesni ljudi zovu hitnu. U stvarnom svijetu, hitna nije medicinska službe već služba za kvazipoštene ljude - rekao je Boris Dežulović na komemoraciji povodom smrti novinara Vladimira Matijanića.

Još jednom, večna slava i njemu i svima koji su izgubili život zbog nesavesnog lečenja. Sjogrenov sindrom nije bio neposredan uzrok smrti poznatog novinara. Ali je ova bolest doprinela da pacijent dobije težak oblik Covid-19 sa obostranom intersticijskom pneumonijom.

Šta znamo o ovoj bolesti?

Sjögrenov sindrom je sistemska, autoimunska bolest vezivnog tkiva nepoznate etiologije, a spada u grupu reumatskih oboljenja. Glavni simptomi bolesti su: suvoća očiju i usta, a kod većine ovih bolesnika su prisutni bolovi ili otoci perifernih zglobova kao i mnogobrojni drugi simptomi. Takođe, kod polovine bolesnika mogu biti zahvaćeni drugi organi i organski sistemi kao što su pluća, bubrezi, nervni sistem, endokrine žlezde i tako dalje, što bolesti daje i sistemski karakter. Kao i za druge sistemske bolesti uzrok bolesti nije poznat. U ovom slučaju bolest napada žlezde sa spoljašnjim lučenjem posebno suzne i pljuvačne.

Postoje 2 oblika Sjogrenovog sindroma:

- Primarni Sjogrenov sindrom koji se razvija sam od sebe, a ne pod uticajem nekog drugog stanja;
- Sekundarni Sjogrenov sindrom koji se razvija paralelno sa drugim autoimunim bolestima kao što su reumatoidni artritis, lupus i psoriatični artritis.
Sjogrenov sindrom može da se javi u bilo kom životnom dobu, uključujući i decu, ali se obično javlja između 40. i 60. godine. Ova bolest pogađa i muškarce, ali se mnogo češće javlja kod žena. Čak 9 od 10 obolelih su žene. Procenjuje je da u svetu Sjogrenov sindrom ima oko 1.63 miliona ljudi i da se do 2029. godine očekuje da obolelih bude 1.75 miliona.To je pokazalo veliko naučno istraživanje koje je obuhvatilo USA, Francusku, Italiju, Nemačku, Španiju, Italiju i Japan. Bolest uglavnom ide sporo a prvi simptomi se mogu javiti tek nekoliko godina nakon razboljevanja .Izuzetno su retki akutni oblici. Češći su blaži oblici sa lakšim simptomima, ali postoje i oni kod kojih bolest protiče sa velikim problemima koji umnogome remete kvalitet života pacijenata.

Glavni simptomi Sjogrenovog sindroma su:

- Suvo oko, keratitis i infekcije oka, zamagljen vid, zapaljenje očnih kapaka;
- Suva nosna sluznica, upala sinusa (sinusitis), krvarenje iz nosa;
- Suva usta, suve i ispucale usne, suvo grlo, afte, kvarenje zuba, teškoće pri žvakanju hrane;
- Poremećaj čula ukusa i mirisa;
- Suva vagina;
- Zapaljenje pluća (pneumonija), bronhitis;
- Neurološki problemi (slaba koncentracija, oštećeno pamćenje, glavobolje, umor);
- Otečeni i bolni pankreas;
- Artritis i bolovi u zglobovima;

Suve oči su prvi znak Sjogrenovog sindroma. Suzne žlezde ne mogu da proizvedu dovoljnu količinu suza koje čine oči zdravim a vid jasnim. Ovaj problem se u znatnoj meri može ublažiti redovnom upotrebom tzv. veštačkih suza i gelova za oči kojih ima na našem tržitu. Suva usta - bolest napada pljuvačne žlezde, tako da postoji stalna potreba da se pije voda, čak i tokom jela jer pacijent ima osećaj da je hrana suva i da jedva prolazi kroz grlo. Čak i ukus hrane može da bude izmenjen zbog smanjene količine pljuvačke u ustima.
Problemi sa zubima: manje pljuvačke i njen lošiji kvalitet može zube da učini osetljivijim. Pljuvačka ima bakteriostatički efekt, tj. ne ubija bakterije ali ih sprečava da se razmnožavaju. Posledice mogu da budu zapaljenje desni i propadanje zuba ili čirevi u ustima i gljivične infekcije u ustima i jeziku.

- Neurološki problemi - Sjogrenov sindrom može da utiče i na nervni sistem. Neki pacijenti razvijaju neuropatiju, što znači da su periferni nervi (nervi koji povezuju ostatak tela sa kičmenom moždinom i mozgom) zapaljeni ili oštećeni. Ovo se posebno odnosi na šake i stopala. Simptomi mogu da budu utrnulost i slabost ili osećaj vreline ili hladnoće. Dijagnoza se postavlja na osnovu karakterističnih simptoma, laboratorijskim analizama u kojima se nalazi poremećaj reumatoidnih faktora, primenom tzv.

SCHIRMEROV TEST − merenje proizvodnje suza

Ako je vlaženje papirnate trake manje od 5 mm za 5 minuta potvrđuje se manjak suza. Za definitivnu dijagnozu, standard je biopsija malih pljuvačnih žlezda u sluznici usta. Njihovim pregledom zapaža se prisustvo određenih zapaljenskih ćelija u velikom broju. Lečenje je simptomatsko. U težim slučajevima potreban je multidisciplinarni pristup koji uključuje: oftalmologa, stomatologa, neurologa i reumatologa koji leči pacijente sa Sjogrenovim sindromom.