Sreću prekinuo progon Romanovih: Život Jelene Karađorđević

Rođena na Cetinju 1884. godine, Jelena Karađorđević je bila najstarije dete kralja Petra I i kneginje Zorke, najstarije ćerke kralja Nikole I i njegove supruge kneginje Milene.

Pored toga bila je i sestričina Anastasije Petrović i Milice Petrović - obe udate za velike ruske kneževe - kod kojih je provodila većinu svog vremena nakon rane smrti majke.

Kontakti sa evropskom aristokratijom su joj omogućili brojna poznanstva, pored Anastasije i Milice imala je još tetaka koje su bile udate širom Evrope za brojne kraljeve i prinčeve, uključujući i Jelenu Savojsku koja je upoznaje sa Ivanom Konstantinovičem. Veridba je brzo ugovorena, a nedugo potom usledila je i svadba 1911. godine, nakon čega postaje poznata kao princeza Jelena Petrovna.

Narednih nekoliko godina princeza će se posvetiti studijama medicine u Sankt Peterburgu, koje napušta nakon rođenja prvog deteta Vsevolda Ivanoviča, 1914. godine. Ubrzo potom usledila je i nova trudnoća, kao i rođenje ćerke koja će nositi ime Jekatarina Ivanovna. Međutim, trenutke sreće i rođenje novog života ubrzo su prekinula dešavanja, kako u Rusiji, tako i u Evropi.

Put u smrt

Car Nikolaj II daje ostavku 1917. godine, a umesto njega vlast preuzimaju boljševici koji celokupnu aristokratiju i članove vladarske porodice Romanov progone. Ova sudbina nije zaobišla ni velikog kneza Ivana, kog proteruju u Kirov, a potom i Jekaterinburg i Alapajevsk. Svo vreme njegova pratilja je bila supruga Jelena, koja je decu ostavila kod rođaka i krenula sa mužem u nepoznato. Da li je to bio splet okolnosti ili je i sam Ivan predosećao šta mu se sprema, ipak on je moli da se vrati kod Vsevolda i Jekatarine.

Nakon što je krenula na put, boljševici je zarobljavaju i odvode u zatvor. Nesvesna šta se dešava sa njenom decom ali i činjenice da je njen muž ubijen - a njegovo telo bačeno u rudnik, ona narednih nekoliko meseci provodi u tamnicama Rusije.

Posredstvom diplomatskih misija koje su pokušavale da izvuku na sigurno preostale članove dinastije Romanov, Jelena je dočekala slobodu u oktobru 1918. godine. Tada saznaje istinu i dobija dozvolu da se pridrži deci u Švedskoj, odakle sa njima odlazi u Pariz, a potom i u Beograd.

Nakon smrti oca i kralja Petra I, 1922. godine, seli se u Nicu gde ostaje do svoje smrti 1962. godine. Ovaj izbor ne čudi s obzirom da je ovaj grad sa mediteranskom klimom bio jedna najčešće biranih destinacija za beg među ruskom aristokratijom još od početka 19. veka, što je i danas vidljivo i ogleda se u arhitekturi ovog grada. Ipak, za svo to vreme i pored činjenice da je kao udovica ostala veoma mlada, ona se više nije udavala.

Njene mošti su prenete u Srbiju i danas počivaju u Topoli.