Legendarni glumac i njegova žena pronađeni mrtvi pored psa

Ovu vest je potvrdila lokalna kancelarija šerifa. Tela supružnika pronađena su zajedno.

Glumac je nedavno napunio 95 godina.

- Sve što mogu da kažem je da smo usred istrage i čekamo nalog za pretres - rekao je Adan Mendoza, šerif okruga Santa Fe.

Uzrok smrti još nije saopšten.

Džin Hekman (engl. Gene Hackman), punim imenom Judžin Alen Hekman (Eugene Allen Hackman), rođen je 30. januara 1930. godine u San Bernardinu, Kalifornija, SAD.

Američki je glumac i pisac, poznat po svojoj svestranosti i impresivnoj karijeri koja je trajala više od šest decenija. Smatra se jednim od najznačajnijih glumaca svog vremena, a posebno se istakao u kasnim šezdesetima i sedamdesetima ulogama u filmovima koji su postali klasici holivudske kinematografije.

Hekman je rođen u porodici Judžina Ezre Hekmana i Lajde Grej. Ima brata po imenu Ričard. Njegovo detinjstvo obeležili su česti prelasci iz mesta u mesto zbog razvoda roditelja dok je još bio mali. Na kraju se nastanio u Danvilu, Ilinoj, gde je živeo sa bakom Bitris nakon što mu je majka stradala u požaru 1962. godine. Sa 16 godina napustio je dom i pridružio se američkim marincima, gde je tri godine služio kao radio-operator. Nakon odsluženja vojnog roka, preselio se u Njujork, gde je radio različite poslove dok je istovremeno počinjao da se bavi glumom.

Hekmanova karijera počela je skromno, ali se brzo razvijala. Prvi značajniji uspeh doživeo je 1967. godine ulogom u filmu Boni i Klajd (Bonnie and Clyde), gde je glumio Baka Baroua i za koju je dobio nominaciju za Oskara za najbolju sporednu ulogu. Četiri godine kasnije, 1971, osvojio je Oskara za najbolju glavnu mušku ulogu za portret detektiva "Popaja" Dojla u kriminalističkom trileru Francuska veza (The French Connection). Ovaj film ga je učvrstio kao jednog od vodećih glumaca tog doba.Tokom sedamdesetih i osamdesetih nastavio je da niže zapažene uloge u filmovima poput Razgovor (The Conversation, 1974) Frensisa Forda Kopole, Supermen (Superman, 1978) gde je igrao Leks Lutora, i Nepodnošljivi (Unforgiven, 1992) Klinta Istvuda, za koji je dobio drugog Oskara, ovog puta za najbolju sporednu ulogu. Njegova sposobnost da igra različite tipove likova – od grubih autoriteta do složenih antijunaka - učinila ga je miljenikom publike i kritike. Hekman je ostao aktivan i u kasnijim godinama karijere, pojavljujući se u popularnim filmovima poput Državni neprijatelj (Enemy of the State, 1998) i Porodica Tenenbaum (The Royal Tenenbaums, 2001). Poslednji film u kojem je glumio bio je Dobro došli u Musport (Welcome to Mooseport) iz 2004. godine, nakon čega se povukao iz glume.

Džin Hekman bio je oženjen dva puta. Sa prvom suprugom, Fej Maltiz, ima troje dece, ali se par razveo 1986. godine nakon 30 godina braka. Od 1991. je u braku sa Betsi Arakavom, pijanistkinjom, s kojom živi povučeno na Novom Meksiku. Pored glume, Hekman se bavio i pisanjem; objavio je nekoliko romana, uključujući istorijske fikcije poput Wake of the Perdido Star (1999).