Preminula legenda NBA lige: Bio član "Drim tima" iz 1992.

Vilkins je bio sinonim za eleganciju i dostojanstvo na terenu i klupi. Tokom karijere vodio je čak 2.487 NBA utakmica, što je i dalje ligaški rekord, a u istoriju je ušao i kao prvi trener sa više od 1.000 pobeda. Američku reprezentaciju predvodio je do zlata na Olimpijskim igrama u Atlanti 1996, a četiri godine ranije bio pomoćnik u čuvenom "Drim timu" koji je osvojio Barselonu.

Komesar NBA lige Adam Silver odao mu je počast:

"Leni Vilkins predstavljao je ono najbolje što NBA ima. Bio je šampion, vizionar i jedan od najuglednijih ambasadora igre. Njegova posvećenost zajednici, posebno Sijetlu, bila je jednako inspirativna kao i njegovi sportski uspesi."

Vilkins je kao igrač proveo 15 sezona u Sent Luis Hoksima, Sijetl Supersoniksima, Klivlendu i Portlandu. Devet puta je nastupio na Ol-star utakmicama i dva puta bio lider lige po asistencijama. U sezoni 1968/69, prvoj u Sijetlu, prosečno je beležio 22,4 poena, 8,2 asistencije i 6,2 skoka. Bio je poznat po rečenici:

"Vođe ne viču i ne deru se"

Kao trener, najpoznatiji je po osvajanju NBA titule sa Sijetlom 1979. godine, trijumfu koji ga je učinio večnom legendom tog grada. U dve decenije trenerskog rada vodio je Sijetl, Atlantu, Klivlend, Toronto i Njujork. Godine 1994. proglašen je za trenera godine, a u trenutku povlačenja 2005. imao je 1.332 pobede, što je tada bio NBA rekord.

Njegova statua postavljena je ispred arene "Climate Pledge" u Sijetlu, kao simbol poštovanja prema čoveku koji je grad obeležio. Bio je i dugogodišnji humanitarac - njegova fondacija decenijama je pomagala dečjoj klinici Odessa Brown.

Rođen 28. oktobra 1937. u Bruklinu, Vilkens je košarku zavoleo na njujorškim igralištima, a profesionalnu karijeru započeo nakon koledža Providens kao šesti pik NBA drafta 1960. godine.

Kao igrač-trener prvi put je zasjeo na klupu 1969. u Sijetlu, gde je, kako je sam govorio, "otkrio čar trenerskog posla" nakon što je osmislio akciju koja je preokrenula meč. Od tada je strastveno vodio timove, a njegovu smirenost i autoritet pominju mnogi bivši igrači, uključujući Stiva Kera:

"Bio je oličenje dostojanstva i tihi vođa koji je nadahnjivao generacije."

Vilkins je ostavio neizbrisiv trag - u igračkoj, trenerskoj i ljudskoj dimenziji.
Iza sebe je ostavio suprugu Merilin, decu Lišu, Rendija i Džejmi, kao i sedmoro unučadi.