PATRIOTSKI BIZNIS Braća Panić česti gosti hrvatske mafije

Braća Uroš i Miloš Panić, kumići predsednika Srbije Aleksandra Vučića, već danima uspešno izmiču nadležnim organima, otkako je za njima raspisana poternica jer su osumnjičeni da su bili na čelu organizovanog lanca prostitucije. Kako je tužilaštvo saopštilo, samo nekoliko sati pre početka akcije hapšenja, krimi - braća napustila su Srbiju i od tada im se gubi svaki trag.

Nezvanično se u Srbiji govori da su oni utočište pronašli u Hrvatskoj, tačnije u samom Zagrebu. Međutim, kako naši izvori otkrivaju, Panići već odavno ordiniraju po Hrvatskoj, gde navodno u Opatiji gde imaju svog službenog "pobratima" sa kojim zahvaljujući utabanim stazama zemunskog klana, u prisnim poslovnim vezama.

Međutim, uprkos nekoj garantovanoj sigurnosti, pitanje je da li su ostali u komšiliku. Naime, od atentatora na premijera Srbije i nekada neprikosnovenih vladara podzemlja pa do plaćenih ubica, srpski mafijaši su nabavljali hrvatska dokumenta ili se ležerno skrivali po Hrvatskoj. U kriminalnim krugovima na Balkanu, hrvatski pasoš je postao izrazito poželjan dokument.

Bez obzira da li je motiv bolji prolaz u zemljama Evrope ili još dalje, (kao u slučaju Panića) hrvatski dokumenti već decenijama predstavljaju "slamku spasa" za osuđivane i tražene kriminalce s ovih prostora. Njegova cena je, kako tvrde upućeni, oko 15.000 evra i predstavlja pravu sitnicu za nekog kriminalca.

Pre izvesnog vremena je 30 osoba uhapšeno u Hrvatskoj jer je obezbedilo pasoše te zemlje za više od 1.000 kriminalaca iz Srbije, među kojima su bili pripadnici "zemunskog", "škaljarskog" i "kavačkog" klana.

Najglasniji zagovornici srpskog patriotizma, među kojima su i kumići predsednika Srbije, takođe imaju problema sa zakonom. Zbog toga i ne treba da čudi što su, barem za prvo vreme, sigurnost pronašli u Hrvatskoj. Srpski kriminalci u Hrvatskoj imaju kriminalne baze, raspoređene po jakim kriminalnim žarištima, zavisno od specijalnosti kojom se bave.

Izvori Direktno rs. navode da na zagrebačkom Laništu beogradski krimosi imaju i svoju “ispostavu” u privatnim stanovima, koje su im obezbeđuju zagrebački kriminalci. Takvu uzvratnu uslugu oni uglavnom dobijaju u Zemunu i to u onom starom delu pored Dunava. Jasno je da i jedni i drugi imaju jaku logistiku, koja im organizuje smeštaj i nabavlja lažna dokumenta.

I jedan možda malo poznat podatak a ipak bitan za slučaj pomenute braće. Kad je Belgija svojevremeno izručila Srbiji Veska Vukotića, jer je bio počinilac ubistva u kafiću “Nana“ marta 1990. godine, otkrila se nikad, pa čak ni za vreme ratnih sukoba, neprekinuta veza između srpskog i hrvatskog podzemlja. Naime, Vukotić je uhvaćen u Francuskoj sa lažnim pasošem, a serijski broj hrvatskog pasoša koji je nađen kod njega je samo za jedan, zadnji broj, bio veći od serijskog broja hrvatskog pasoša, takođe lažnog, nađenog kod generala Ante Gotovine u Španiji.

Znači, oni su pasoše dobili iz istog izvora, kao što je i Milorad Ulemek dobio najmanje dva hrvatska pasoša iz istog izvora. To nije moglo bez saradnje sa tajnim službama. A to nisu falsifikovani, nego autentični lažni papiri.