DRUGI PIŠU "Vučiću nije sveto Kosovo, a kamoli Crna Gora"

Miholjska Prevlaka, i na njoj manastir sv. Arhanđela Mihaila, i danas podsjeća da je tu bilo sjedište Zetske episkopije koju je osnovao Sv. Sava 1219. godine. U tom manastiru je, 1262. godine, prepisan Nomokanon (Zakonopravilo Sv. Save), zbornik crkvenih i građanskih propisa, koji je uređivao crkveni život, ali na čijim pravilima se gradila i naša etika, kultura, društveni život, pa i država.

Upravo kult Nemanjića duboko je nadahnjivao i usmjeravao gospodare iz svetorodne loze Petrovića u njihovoj državotvornoj i nacionalnoj misiji. U spjevu „Lažni car Šćepan Mali“, kroz lik serdara Vukala, Njegoš kaže: „Veseli se prahu Nemanjića / Nemanjića i Grebljanovića / Jer će vaše krune zasijati / kako jarko sunce na istoku…“

Ivo Andrić je tvrdio da nigdje na srpskim prostorima nije njegovan Kosovski mit kao u Crnoj Gori: „Ljuba Nenadović, iako i sam Srbin, bio je iznenađen kad je video u Crnoj Gori živu snagu kosovske tradicije… Crna Gora i svet koji je izbegao u njena brda bili su kvintesencija toga kosovskog misterija. Sve što se u tim brdima rađalo, dolazilo je na svet sa refleksom kosovske krvi u pogledu.“

Dinastija Petrović Njegoš čuvala je Kosovski zavjet, kao jedan od temeljnih stubova svoje nacionalne zajednice. Zato se Srbi danas u Crnoj Gori, povratkom Njegošu i svetom caru Lazaru, vraćaju u srpsku istoriju, oživljavaju svoju istorijsku svijest i vezanost za Carstvo Nebesko.

Dakle, Srbi u Crnoj Gori su svoji na svome, i puno više su utemeljeni u istorijskoj Crnoj Gori od onih koji pokušavaju da ih predstave kao „izrode“ i „posrbice“. Ali, nijesu ni nacionalna zajednica kojoj je matična država Srbija, kako bi se ovih dana moglo zaključiti iz korespodencije Andrije Mandića, predsjednika Demokratskog fronta, sa Aleksandrom Vučićem, predsjednikom Srbije.

Uprkos upozorenju koje je došlo od Episkopskog savjeta – da se političari ne miješaju u crkvena pitanja, lider DF-a je preuzeo na sebe ulogu vjerskog poglavara i pozvao narod u Nikšić, na litiju na dan sv. Vasilija Ostroškog, čime je direktno doprinio hapšenju vladike Joanikija koji je dan ranije saopštio da, zbog vanrednih državnih mjera, neće biti litije!

No, tu se lider DF-a ne zaustavlja u svom mešetarenju (mešetar – politički posrednik zbog svoje vlastite koristi), pa poziva predsjednika Srbije u pomoć! Isto kao i zimus posle donošenja spornog zakona o vjerskim zajednicama, ali tada je Mitropolija crnogorsko-primorska, odnosno Episkopski savjet Crne Gore uspio da na pristojnu „socijalnu distancu“ odbije i Mandića i Vučića. 

Dva nezaježljiva politikanta prežali su i doprežali novu priliku, i nijesu ih spriječile ni zatvorene državne granice da održe svoju predstavu, ovaj put putem video linka, uz neposrednu nazočnost predsjednika „prosrpskih“ partija i organizacija i Srpske kuće, koji su svojim prisustvom opravdavali finansijsku pomoć koju im udeljuje Vlada Srbije na čelu sa Anom Brnabić.

Video susretu predsjednika Srbije i njegovih poslušnika iz Crne Gore, najviše se obradovao crnogorski režim koji cijelo vrijeme pokušava da problem Crkve u Crnoj Gori predstavi kao izmišljotinu zvaničnog Beograda i dio hegemonističke politike Srbije. Đukanović očigledno vjeruje da mu taj „spin“ može biti od presudne važnosti na predstojećim izborima.

Znaju za taj „jadac“ i Srbi u Crnoj Gori, pogotovu njihovi crkveni velikodostojnici, pa su zimušnje litije bile oslobođene svih političkih, ideoloških i državnih uticaja, uprkos nastojanju Demokratskog fronta i njihovog mentora iz Beograda da crtanjem i nošenjem trobojki ispolitizuju litije i makar djelimično ih stave pod svoju kontrolu.

Vanredne prilike, nastale pojavom epidemije korona virusa, lider Demokratskog fronta je perfidno iskoristio da se ubaci na teren sa koga ga, kao gubu iz torine, ili trgovce iz Hrama, uporno tjera mitropolit Amfilohije i njegovi saradnici. Uz to nam Andrija Mandić kao spasioca nudi Aleksandra Vučića kome Kosovo nije sveto, a kamoli Crkva u Crnoj Gori! 

Uostalom, ko je imenovao Aleksandra Vučića za lidera Srba u regionu? I ko je imenovao Andriju Mandića za lidera Srba u Crnoj Gori? Zašto nam ova dvojka i njihovi saradnici nameću Srbiju kao matičnu državu? Neću da vjerujem da to čine da bi olakšali posao Milu Đukanoviću, već da bi sebi pridodali političke poene uoči predstojećih izbora u Srbiji i Crnoj Gori. Ali, u krajnjem – šteta je ista!

Našu stvar, da je tako nazovem, najbolje je formulisao vladika Joanikije, u istorijskom govoru po izlasku na slobodu: "Ova će borba još da traje, treba da se spremiti na dugu borbu. Hoćemo slobodu vjere, poredak u našoj državi, da se poštuje Ustav i zakoni. Mi ćemo se boriti za naše svetinje, ali i za ljudsko dostojanstvo, čast i obraz svakog pojedinca, bez obzira kako se izjašnjava, kojoj partiji pripada. Treba nam sloboda svima i civilizovan poredak u našoj otadžbini!"

Amin!