Preminuo Žan-Luj Trentinjan, ikona francuskog Novog talasa

Supruga Žan-Luj Trentinjana je potvrdila glumčevu smrt u saopštenju koje je njegov agent poslao agenciji AFP. Navodi se da je poznati glumac preminuo u svom domu, rano ujutru, 17. juna u regiji Gard, na jugu Francuske, „okružen svojim voljenima“.

Bio je jedna od ikona filmskog Novog talasa šezdesetih i sedamdesetih godina.

Rođen 1930. godine, Trentinjan je stekao ime u ranim godinama francuskog Novog talasa, pojavljujući se u filmu Rožea Vadima "I Bog stvori ženu" (1956) uz Brižit Bardo, pre nego što se pojavio u međunarodnom hitu iz 1966. "Jedan čovjek i jedna žena", pored Anuk Eme.

Nastavio je saradnju sa nizom vodećih reditelja tog doba, uključujući Kloda Šabrola (1968), Kostu Gavrasa i njegov film "Z" za koji je nagrađen na Festivalu u Kanu kao najbolji glumac (1969), Bernarda Bertolučija sa antifašističkom dramom "Konformista" (1970) i Fransoa Trifoom u poslednjem rediteljevom filmu "Konačno, nedelja!" (1983).

U kasnijim godinama pojavio se u "Tri boje: Crveno" Kšištofa Kišlovskog sa Iren Žakob, a ostvario je i veliki uspeh u drami Mihaela Hanekea o demenciji, "Ljubav" koja je osvojila Zlatnu palmu 2012. godine.

Uporedo sa svojom glumačkom karijerom, Žan-Luj je bio i strastveni vozač trkačkih automobila i takmičio u brojnim reli trkama tokom sedamdesetih i osamdesetih. Inače, njegov stric, Luj Trentinjan, je poginuo 1933. na stazi Peron u Pikardiji. Njegov drugi stric, Moris Trentinjan, bio je poznat kao vozač Formule jedan koji je dva puta osvojio Veliku nagradu Monaka, zajedno sa Le Manom.

Ženio se dva puta. Prvi put sa glumicom Stefani Odran, a zatim sa Nadin Markvan, glumicom, scenaristkinjom i rediteljkom, sa kojom je imao troje dece.

Godine 2017. kada je uradio još jedan film sa Mihaelom Hanekeom, "Srećni krajevi", saznalo se da boluje od raka prostate i da nije želeo da se leči, a prošle godine je objavljeno da je sve lošijeg zdravlja i da postepeno gubi vid.