Otišao je čuveni Glava

Čuveni golgeter upokojio se u rodnom Baljevcu, posle kratke borbe sa opakom bolešću.

Sjajni napadač Rudara, nekada moćnog kragujevačkog Arsenala i posebno Novog Pazara, nije imao snage. Položio je oružje, iako se godinama borio sa svojom mukom, pogotovo posle prerane smrti najveće ljubavi, ćerkice! Nosio je tu bol čitav život.

Nije se dao čeljustima tuge i bola!

„Naš Glava bio je veliki fudbaler! Ali, čovek… Ljudina kakve nema”, imali su običaj da prozbore Pazarci na svakom koraku.

mao je osamdesetih godina prošlog veka, na drugoligaškom istoku velike Jugoslavije, Novi Pazar moćan tim. Atomski napad, uz Glavčića, Ćupe Ugljanin, Vukadinović, Profilović, Enko Gusinac, velikog srca i nezaboravne duše, ostao je utkan u krv fudbalske čaršije za sva vremena. Rodila se priča o nezaboravnoj ljubavi grada i fudbala.

Bezbroj puta opevana kroz lik i delo Milana Glavčića!

Posle velike igračke karijere u tadašnjoj Drugoj saveznoj ligi i nezaboravnih partija u plavom dresu, redovno pred desetak hiljada egzaltiranih navijača, skrasio se u svom Rudaru. I to u takođe superteškoj srpskoligaškoj generaciji sa Izetom Ljajićem, Milankom Pešovićem…

„Ceo grad će u četvrtak ka Baljevcu. Ispratićemo legendu…”, odjekuje horski ovih sati pazarskim džadama i pločnicima.

U trenucima dok se društvenim mrežama nižu oproštaji od Milana Glavčića. Potpisuju ih Baljevčani, Novopazarci, Raščani, njihove komšije Kraljevčani, Mitrovčani i nadalje zapadna Srbija, Kosovo i Metohija!

Znani i neznani, u danu u kojem odjekuje samo jedna molitva.

Za pokoj duše velikog Glave!