Umro od tuge za Jugom: Život košarkaškog genija

Jedan od najboljih evropskih košarkaša dvadesetog veka Mirza Delibašić preminuo je u Sarajevu 8. decembra 2001. godine. 

Košarkašku karijeru počeo je u Tuzli igrajući za Slobodu. Posle dve sezone provedene u ekipi iz rodnog grada, 1972. godine prelazi u sarajevsku Bosnu za koju je odigrao oko 700 utakmica i postigao oko 14.000 koševa.

U dresu "studenata" Kinđe je osvojio dva prvenstva Jugoslavije i kup tadašnje države. Delibašić je predvodio Bosnu do tada najvećeg klupskog uspeha u košarkašoj Jugoslaviji. "Studenti" su 1979.godine, pobedom nad ekipom Emersona 96:93, u Grenobleu, postali prvaci Evrope.

Iz Sarajeva 1981. godine odlazi u Madrid gde igra za Real sa kojim osvaja titulu prvaka Španije. Iako nije ostao dugo u španskom klubu, Kinđe je ostavio veliki trag.

Sa reprezentacijom Jugoslavije osvojio je sve što se moglo osvojiti. Donosio je medalje sa svetskih i evropskih prvenstava, kao i s olimpijskih i mediteranskih igara. Sa svakog je doneo barem po jedno zlato.Prvu medalju, i to zlatnu, sa Jugoslavijom osvojio je u Beogradu na Evropskom prvenstvu 1975. godine. Iste godine Kinđe i društvo okitili su se još jednim najsjajnijim odličjem na Mediteranskim igrama u Alžiru.

Na Olimpijskim igrama u Montrealu naredne godine Jugoslavija je osvojila srebrnu medalju. Kinđe je sa Jugoslavijom 1977. godine na prvenstvu u Belgiji odbranio titulu prvaka Evrope. Jugoslavija je prvak sveta postala je na Filipinima 1978. godine. Naredne godine Delibašić i saigrači su zauzeli treće mjesto na Evropskom prvenstvu u Italiji, ali i zlato na Mediteranskim igrama u Splitu.

Na Olimpijskim igrama u Moskvi 1980. godine, Jugoslavija je osvojila svoju prvu i jedinu zlatnu medalju u košarci.

Na Evropskom prvenstvu 1981. godine okitio se srebrnom medaljom, a godinu dana kasnije na Svetskom prvenstvu u Kolumbiji osvojio je bronzanu medalju.

Kinđe se za vreme rata u BiH borio na drugi način. Bio je selektor košarkaške reprezentacije BiH koja je 1993. godine na Evropskom prvenstvu osvojila osmo mesto. To je još uvek najbolji plasman državnog tima BiH na evropskim takmičenjima.

Godine 2002. godine Delibašić i njegov veliki prijatelj Davorin Popović, dobili su statue u parku kod FIS-a u Sarajevu. Iste godine prihvaćena je inicijativa da dvorana u sklopu KSC Skenderija dobije njegovo ime. Osim toga, od 2005. godine igra se turnir posvećen ovoj velikoj košarkaškoj ikoni.

Legendarni Bogdan Boša Tanjević je u jednom intervjuu otkrio da je Mirza bio autodestruktivan i da ga je tuga ubila.

"Mirza, misliš li da se od alkohola lako umire? Ne, druže, to je teška smrt. Ako si junak i ako to već hoćeš, skoči u Miljacku, pa završi priču" - govorio sam mu.

Kada sam ga, pet mjeseci pre smrti video posednji put, to više nije bio Mirza Delibašić. Smanjio se, jedva da ste ga mogli pronaći u tom velikom krevetu. Iznuren, očajan... Polumrtav. Ali je i dalje pušio kao Turčin. Umro je od bolesti koja se zove tuga. Zove se rat. Zove se Jugoslavija"

Umro je 2001. godine u 47. godini života u Sarajevu.

"Doleteti, kao Mirza, do samog Sunca i onda se survati u ponor, to je zaista tragedija dostojna jednog Ikara" napisao je u njegov biograf Slobodan Đurasović.