ODGOVOR VLADIKA "Novosti" obmanjuju javnost!

- Eparhije Srpske Pravoslavne Crkve u Sjedinjenim Američkim Državama i njeni Episkopi su nepokolebljivo i nerazdeljivo sjedinjeni i sastavni su deo Srpske Pravoslavne Crkve.

Optužbe za navodni „tajni plan“ ili „skriveni pokušaj“ nemaju osnov u činjenicama i potpuno su neistinite.

Sadašnji Episkopi triju Eparhija SPC u Sjedinjenim Državama – bili su i ostali istrajni u svojoj podršci jedinstvu u SPC, te su i svojim rečima i delima osnažili veze naših triju Eparhija sa SPC.

Napadi usmereni protiv naših Episkopa pojavili su se uglavnom u žutim novinskim tabloidima na srpskom jeziku. Jedina takozvana „podrška“ koju su ponudili za ove napade neosnovanih lažnih tvrdnji jesu ili potpune izmišljotine /ili zapanjujuće pogrešna tumačenja raznih zvaničnih dokumenata.

Pravna analiza i rad koji su opočeti 2015. godine radi normalizacije i formiranja svetovnih neprofitnih entiteta za Eparhije SPC u Sjedinjenim Državama dovode ove Eparhije u sklad sa pravoslavnim kanonskim pravom i najboljom praksom sekularnog američkog zakona i osnažuju jedinstvo Eparhija.

Decembra 2015. godine, tadašnji Episkopi Eparhija SPC u Sjedinjenim Državama – Preosvećeni Episkop Mitrofan Istočnoamerički; Preosvećeni Episkop Longin Novogračaničko-Srednjezapadnoamerički; Preosvećeni Episkop Maksim Zapadnoamerički (zajedno sa Visokopreosvećenim Mitropolitom Amfilohijem, dali su ovlašćenje da se započne pravni rad na normalizaciji načina na koji Eparhije vrše svakodnevne delatnosti i poseduju imovinu u okviru američkog zakona.

Zadatak da razviju svetovno-sekularni legalni model samo za eparhijske nekretnine (manastire, episkopske rezidencije itd.) u Sjedinjenim Državama, razvijen je jedan model kroz koji bi svaka eparhija i njeni manastiri ustanovili neprofitne korporativne entitete pod zakonima države u kojima je bazirana eparhija ili manastir, kroz koje bi eparhija ili manastir o kojima je reč mogla da vrši svoje svetovne poslove.

Konačni autoritet/vlast u svakom od ovih svetovnih entiteta pripada „službenom položaju episkopa“ eparhije koje se to tiče, a za „službeni položaj episkopa“ je jasno naznačeno da ga kontroliše Sveti Arhijerejski Sabor SPC na osnovu vlasti Svetog Sabora da postavlja i smenjuje episkope sa tog položaja/službe.

Eparhije i njihovi svetovni neprofitni entiteti su još tešnje povezani sa SPC (Patrijaršijom) nego bilo kada u poslednjih 57 godina.

“Eparhije” nasuprot „Crkva“ osmišljeno je da bi odražavalo činjenicu da smo mi deo Srpske Pravoslavne Crkve (Patrijaršije) – što će reći, sastavni, integralni deo jedne i jedine Srpske Pravoslavne Crkve (Patrijaršije), a ne da smo crkva po sebi, nezavisna od nje.

Crkveni Sabor u julu 2019. nije doneo nijednu odluku koja bi promenila Ustav kojim se upravljaju Eparhije SPC u Sjedinjenim Državama ili koja bi vodila odvajanju ovih Eparhija od SPC (Patrijaršije).

Lažni su izveštaji i „analize“ koji tvrde da je „novi“ ustav usvojen na Crkvenom saboru u julu 2019. godine

Sveti Arhijerejski Sabor je u maju 2018. godine doneo je sledeće odluke:

- Usvojiti predlog, odobriti teritorijalno ograničenje ovog Ustava isključivo na srpske pravoslavne eparhije u Sjedinjenim Američkim Državama.

- Sve potrebne mere, u pogledu izvesnih propisa i ingerencija u gorepomenutom Ustavu, a shodno odobrenom ograničenju, radi izvršenja neophodnih izmena ovog Ustava

- Shodno sveštenim kanonima Pravoslavne Crkve uopšte, kao i ustavnim odredbama Srpske Pravoslavne Crkve, jedna eparhija može da bude arondirana, tj. teritorijalno ograničena, samo na predlog ili uz saglasnost njenog aktivnog episkopa. I prethodne teritorijalne izmene su učinjene najpre i isključivo od Svetog Arhijerejskog Sabora.

- Ažurirani tekst odštampanog Ustava iz 2019. godine ne ostavlja mesta pitanju da li Eparhije SPC u Sjedinjenim Državama jesu ili da li će ostati neraskidivo povezane sa Srpskom Pravoslavnom Crkvom (Patrijaršijom).

Ovo izričito pokazuje član 1 ažurirane štampane verzije Ustava, koji nedvosmisleno glasi: „Srpske Pravoslavne Eparhije u Sjedinjenim Američkim Državama jesu verska Zajednica pravoslavnih hrišćana i kanonski i jerarhijski sastavni deo su autokefalne Srpske Pravoslavne Crkve, sa sedištem u Beogradu, Srbija“.

Srpski episkopi su postupili po odluci Sabora i samo Svetom arhijerejskom saboru mogu da raportiraju o svom delovanju.

Preporučujemo uredništvu ”Večernjih novosti” da se posvete akutnim problemima u samoj Srbiji, a da se o stanju u Americi informišu sa zvanične adrese: u sedištu Srpske Pravoslavne Crkve u Americi – manastiru Svetoga Save u Libertivilu, gde stoluje Episkop Longin.